ONA
Czuje rytm dobrze znany
słyszę serca bicie
słaniam sie jak kłosy
pod śnieżnym gradobiciem
We mgle bolesnych zdarzeń
dostrzegłam...
obietnice niedotrzymane
na nieboskłonie marzeń
W objęciach tęsknoty odczuwam udrękę
niezmiennie rozdającą... nadzieje
szukałam... nie znalazłam...
często zastanawiając się... czy w ogóle istnieje?
Na okaleczoną życiem duszę
przylepiłam plaster wybaczenia
szczęście troskliwie otuliłam woalem
delikatnym jak kruche skrzydła motyla
Białymi płatkami zaczerwienionych róż
udekorowałam zamierające nadzieje
szukałam... nie znalazłam...
ale to nie oznacza... że ONA nie istnieje...
POZNAŃ – PADZIRNIK 2011